Grote Kerk Oss Heilig Hart Oss Willibrordus Berghem Servatius Megen Lambertus Haren Petrus' Banden Macharen
Grote Kerk Oss Heilig Hart Oss Willibrordus Berghem
Servatius Megen Lambertus Haren Petrus' Banden Macharen



Geestelijk leven van Sint Jozef

Feestdag 19 maart

gepubliceerd: dinsdag, 19 maart 2024

Op dins­dag 19 maart vieren we het hoog­feest van Sint Jozef, de echt­ge­noot van Maria en voedster­va­der van Jezus. Hij wordt vereerd als patroon van de Kerk. Diaken Edwin Veldman schreef in het pa­ro­chie­blad een mooie over­we­ging.

Sint Jozef altaar

Sint Jozefaltaar in de Maria Onbevlekt Ontvangenkerk te Oss

Als we voor dit Sint Jozefaltaar staan, of neer­knie­len, kunnen we het volgende zien en ver­vol­gens over­we­gen. Het grootste beeld in het mid­den is dat van Sint Jozef. In zijn rechter­hand heeft hij een lelie. Dat attribuut geeft aan wat Sint Jozef is: rein, zuiver, kuis, deug­de­lijk, puur in heel zijn levens­wij­ze. Het bovenna­tuur­lijke, god­de­lijk leven geheel verweven met zijn aardse leven. Op zijn linkerarm zit het kind Jezus. Jezus wijst met zijn ene hand naar het hart van Sint Jozef. Een heilig hart, een puur hart. Het hart is de kern van wat een mens is. Jezus zit op de hand van Sint Jozef, als zittend op een troon. Hij houdt zijn hand op de wereldbol en kijkt vanuit deze positie de wereld in. Het is al een ver­wij­zing naar datgene wat de volwassen Jezus gaat doen: Hij gaat de hand bovenop de wereld leggen, Hij gaat de wereld verlossen. Door de twee flankerende beel­den wor­den deze gedachten onder­steund. Naast de voedster­va­der Sint Jozef met het kind Jezus staan Maria en Sint Johannes, die ook onder het kruis ston­den, daar waar Jezus de verlossende daad van zijn kruis­dood verrichtte. Maria staat er bid­dend. De heilige familie was een bid­dende familie. Sint Johannes laat het evan­ge­lie­boek zien over het leven, het sterven en de ver­rij­ze­nis van Jezus. Er staat ge­schre­ven: “In principio erat verbum” dat is “In het begin was het Woord”. Dat wordt in het evan­ge­lie direct gevolgd door de bekende woor­den “en het Woord is Vlees gewor­den”. Het mens gewor­den woord, Jezus, heeft Sint Jozef in zijn hand.

Evan­ge­lie (Mt 1, 18-21,24)

De geboorte van Jezus Christus geschiedde aldus. Toen Maria, de moe­der van Jezus, aan Jozef ten huwe­lijk was gegeven, bemerkte men, voordat zij gingen samen­wo­nen, dat zij ont­van­gen had van de Heilige Geest. Jozef echter, haar man, was recht­schapen en wilde haar niet in opspraak brengen; daarom dacht hij erover om in stilte van haar te schei­den. Maar, terwijl hij met die gedachte omging, verscheen hem ineens in een droom een engel des Heren, die hem zei: Jozef, zoon van David, vrees niet Maria, uw vrouw, tot u te nemen; want wat in haar geboren is, is het werk van Heilige Geest. En zij zal een zoon ter wereld brengen, en gij zult Hem de naam van Jezus geven; want Hij is het, die Zijn volk verlossen zal van de zonde. Toen Jozef uit de slaap was ontwaakt, deed hij zoals de engel des Heren hem had bevolen en hij nam zijn vrouw tot zich.

Over­we­ging gees­te­lijk leven Sint Jozef

Als je als ongelo­vi­ge naar het evan­ge­lie kijkt zie je alleen een Zoon van David, een afstammeling van David die de naam Jezus kreeg. Jezus was arm, in een stal geboren, werd gemi­nacht, ver­volgd, mis­handeld en gedood. Als je er alleen als recht­vaar­dige naar kijkt, zoals Sint Jozef in eerste instantie, dan kan Jezus, de vrucht van de schoot van Maria, je in grote verlegen­heid brengen. Als verloofde van Maria stond Jozef er vlakbij. Maar Sint Jozef laat allerlei ver­war­rende gedachten door zich heen gaan. Hij woonde nog niet samen met Maria en had geen ge­meen­schap met haar gehad. Het kind kon dus niet van hem zijn en daarom kon hij ook niet bij haar blijven. Wij kennen dat soort ver­war­rende gedachten. De zeer recht­schapen Jozef, een man van goede wil, die de onschuld van Maria wel zag en wilde haar niet in opspraak brengen door formeel van haar te schei­den. Hij wilde geen wraak op haar nemen. Hij begon niet te schel­den en te beschul­digen. Maar zelfs deze heilige recht­vaar­dige Jozef liet zich in eerste instantie lei­den door alleen maar eigen men­se­lijke gedachten. En die gedachten lei­den zelfs tot het denken aan schei­ding.

Gelukkig had Sint Jozef aan­dacht voor het gees­te­lijk leven. Hij on­der­scheidde de goede geest die tot hem sprak. Hij hoorde de engel van God die tot hem sprak en dat gaf een totale wen­ding. Geen schei­ding, maar een huwe­lijk met Maria. “Vrees niet Maria, uw vrouw, tot u te nemen.” Nu legt de engel aan Jozef uit dat er twee kanten aan de gebeur­te­nissen zijn. Een na­tuur­lijke kant, en een bovenna­tuur­lijke kant. De vrucht van de schoot van Maria, voor alle tij­den Gods Zoon en eeuwig Woord is mens gewor­den door de Heilige Geest. Want wat in haar geboren is, is het werk van de Heilige Geest, zegt de engel. Nu is dat bij elke menswor­ding zo. De Heilige Geest die Heer is en het leven geeft, doet dat ook bij elke conceptie als man en vrouw ge­meen­schap hebben. Ook daar is een na­tuur­lijke en een bovenna­tuur­lijke dimensie. Maar Maria baarde Jezus, die niet de zoon van Jozef maar van God de Vader is. Dat Hij dat is blijkt ook uit het feit dat Hij met Pasen uit de doden verrezen is. Als de engel dan ook nog aan Jozef uitlegt dat Hij het Kind dat met Kerst­mis geboren zal wor­den Jezus - dat betekent Redder - moet noemen omdat Hij de wereld zal verlossen van de zonde, heeft hij in feite het hart van het Credo verkon­digd. En dat is het­zelfde Credo dat wij elke zon­dag belij­den. Tevens is Kerst­mis al in zijn totale context geplaatst. Er is name­lijk niet alleen een Kind geboren in een stal, maar een ver­los­ser is geboren die ons verlost uit de zonde en verzoend met God de Vader die in de hemel is.

Als aan ons dan het “Evan­ge­lie van God” verkon­digd is, dan nog een oproep om aan dat evan­ge­lie te gehoor­za­men. Hier kunnen we weer een voor­beeld aan Sint Jozef nemen. Nu hij de gelo­vi­ge, de gees­te­lij­ke dimensie van een zeer be­lang­rijke gebeur­te­nis aanneemt, is de vrucht van de schoot van Maria geen buitenechte­lijke zwan­ger­schap meer waarvoor je je tegen­over anderen moet schamen en die tot schei­ding kan lei­den, maar hij is van zeer nabij getuige gewor­den van de Menswor­ding van de ver­los­ser waarbij, volgens de litanie van de Heilige Jozef: “de Almach­tige God aan de Heilige Jozef de taak heeft gegeven om als een trouw die­naar te waken over het begin van Zijn heils­werk”. Daarbij zal hij de weg gewezen wor­den doordat hij een gees­te­lijk leven leidde en de woor­den van de Engel van God on­der­scheidde en er gehoor aan gaf. Ook toen de Heilig Familie vluchten moest naar Egypte en toen ze weer kon­den te­rug­ke­ren naar het Heilig Land. Jozef geloofde dat hij aan het Kind dat met Kerst­mis geboren zou wor­den de naam Jezus, moest geven, en hij deed het ook. Jozef geloofde dat hij Maria tot zijn vrouw kon nemen, en hij nam Maria bij zich in huis.

Gebed tot Sint Jozef

Sint Jozef laten wij geloven dat er met Kerst­mis een Redder geboren is, Jezus onze Heer, die ons verlost van zonde en verzoent met God de Vader door zijn kruis­dood op Goede Vrij­dag. Laten we u navolgen in een gees­te­lijk leven en de inge­vingen gewaarwor­den van de Heilige Geest die we met het vormsel hebben ont­van­gen. Laten we onze gekregen gaven van wijs­heid en kracht gebruiken en ge­hoor­zaam zijn aan deze inge­vingen en een leven lei­den over­een­koms­tig het evan­ge­lie dat leidt tot de ver­rij­ze­nis van Pasen. Amen.

Diaken Edwin Veldman